Situaties waarin sprake is van grootschalige, systematische mensenrechtenschendingen noemen we tegenwoordig ook wel oorlog en vormen aanleiding tot vredesoperaties. Militaire vredesoperaties, maar vanuit de vredesbeweging maken we ons vooral sterk voor niet-militaire, geweldloze vredesoperaties. Bescherming geven aan de lokale bevolking of mensenrechtenactivisten door het zenden van getrainde, onbewapende internationale vredeswerkers naar conflictgebieden.
Dit
is een nieuw soort vredesbeweging, ontstaan nadat de Koude Oorlog was afgelopen
en de dreiging van een oorlog met kernwapens fors minder was geworden. Enschede
voor Vrede is in die periode ontstaan om dit nieuwe vredeswerk te ondersteunen
en onder de aandacht te brengen van de Enschedese bevolking. We nodigen vredeswerkers
uit conflictgebieden uit om hier over hun werk te komen spreken, zoals
aanstaande woensdag Toine van Teeffelen die werkzaam is in Bethlehem,
Palestina.
Maar
er zijn ook heel veel mensen in Enschede – met z’n 160 nationaliteiten – die
zelf uit conflictgebieden afkomstig zijn. Landen waar mensenrechten worden
geschonden en die ze soms ontvlucht zijn. Zo kwamen we als Enschede voor Vrede
al heel snel in contact met de Samenwerkende Democratische Organisaties (van
mensen afkomstig uit Turkije) over de regelmatig oplaaiende strijd met de
Koerden in Zuidoost-Turkije.
Met
SDO werkten we ook samen in de ondersteuning van gewetensbezwaarden tegen de
vervulling van de militaire dienstplicht in Turkije die gevangen werden gezet.
Dienstweigering is een mensenrecht waar we als vredesbeweging veel affiniteit
mee hebben. Ook organiseerden we solidariteitsacties met de Zaterdagmoeders in
Turkije die geweldloos protesteerden tegen verdwijningen. Met geweldloze acties
heeft de vredesbeweging ook wel wat.
De
initiatiefnemers van Enschede voor Vrede waren ook betrokken bij de oprichting
van de Aramese Beweging voor Mensenrechten. Een in Enschede gevestigde
stichting die opkomt voor de rechten van Aramese christelijke minderheden in Zuidoost-Turkije,
Irak en tegenwoordig vooral Syrië. In Enschede en omgeving leven zo’n 10.000
Aramese christenen uit deze regio. De meesten van hen zijn Syrisch-Orthodox.
Velen
van hen kwamen hier als vluchteling om hun vege lijf in veiligheid te brengen
en vervolgens aandacht te vragen voor hun volks- en geloofsgenoten die nog
steeds bloot staan aan onrecht en geweld. Elk jaar brengt ABM een mensenrechtenrapportage
uit waarin vooral het recht op leven, het recht op eigendom, de vrijheid van
godsdienst en de vrijheid deel te nemen aan het eigen culturele leven centraal
staan.
Eerder
dit jaar was de hier in Enschede gevestigde ABM één van de weinige organisaties
die uitgenodigd waren om hun visie te presenteren op een hoorzitting van de
Tweede Kamer over het Mensenrechtenbeleid van de Nederlandse regering.
Misschien is het toch een idee om als Amnesty-groep hier in Enschede en als
Aramese Beweging voor Mensenrechten eens een keer te kijken naar mogelijkheden
tot samenwerking.
Samen
met SDO en ABM organiseert Enschede voor Vrede volgende week, tijdens het
Serious Request evenement rond het Glazen Huis, een drietal avonden onder de
naam “Syria’s Request”. Dat klinkt hetzelfde maar we schrijven het anders en
tijdens deze drie avonden willen we ruimte geven aan de situatie in Syrië waar
zowel vrede als mensenrechten zoveel geweld wordt aangedaan.
Je
ziet waar samenwerking voor vrede, mensenrechten en democratie toe kan leiden.
We hopen dat het ook een keer tot een dergelijke samenwerking met Amnesty kan
komen. Maar jullie zijn nu alvast van harte uitgenodigd bij de drie
bijeenkomsten in het kader van “Syria’s Request”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten